Na de radiostilte van de laatste tijd toch even een bericht posten. Met CW ben ik sinds 2 weken helaas niet actief vanwege tinnitus-achtige klachten. De piep/ruis in mijn oren klinkt als wel 100 oude beeldbuis TV’s, de OM’s weten wat ik bedoel. Dit ‘geluid’ vermengt met CW zorgt ervoor dat ik de morse code haast niet meer kan nemen. De concentratie is dan in ieder geval geheel weg. Uiteraard blijft de interesse in CW natuurlijk wel en kwam iets leuks tegen op Facebook….
Op Facebook, (in de (tr)uSDX groep) kwam ik een 3D ontwerp tegen van een single-lever paddle voor de (tr)uSDX QRP Transceiver, ontworpen door Mark Hunter (KA9OOI). Deze paddle bevestig je aan de (tr)uSDX door het onderste paneeltje los te nemen en te vervangen met de paddle. Marc PD5ST heeft voor de mij de losse onderdelen van de paddle 3D geprint. Super gaaf en aardig dat hij dit wilde doen. Na nog geen 2 uur waren de onderdelen klaar (printtijd), wel moesten nog ‘supports’ aangebracht worden voor het printen en dat kost natuurlijk ook tijd.
Het bewerken van het geprinte kunststof was lastig maar wel nodig om de paddel soepel te laten bewegen. Dus met een mesje en kleine vijl steeds hele kleine stukjes eraf halen. De contacten heb ik gemaakt van messing M3 boutjes en de ‘veerkracht’ wordt gedaan door totaal 4 magneetjes, aan beide kanten twee stuks die elkaar afstoten. Dit houdt de paddel mooi in het midden. Nu alles afstellen en de bedrading plaatsen. En zo ziet het er nu uit:
En wil ik een andere paddle gebruiken of SSB op de (tr)uSDX? Dan trek ik gewoon de stekker van de paddle eruit en plaats een andere paddle of microfoon terug. Het ontwerp voor dit moois wordt door Mark Hunter ‘Morseman’ (KA9OOI) beschikbaar gesteld op Facebook. Heb je geen beschikking over Facebook dan hierbij ook even de link: https://www.thingiverse.com/thing:6596475
Dank nogmaals aan Mark Hunter ‘Morseman’ (KA9OOI) voor het ontwerp en het beschikbaar maken en natuurlijk Marc PD5ST voor het printen! Mark Hunter is ondertussen al bezig met een dual-lever paddle. Dat zou ook zeker niet misstaan en misschien werkt dat toch fijner omdat ik natuurlijk al redelijk gewend ben aan mijn KENT TP1-B en BaMaKey TP-II (2).
Hieronder de (tr)uSDX QRP transceiver van van DL2MAN en PE1NNZ en de paddle van bovenaf. Het seinen gaat anders dan met de iambic paddle maar dat is even wennen. CQ CQ DE PE2V/P PE2V/P K ging foutloos zoals deels op het display is te zien…
En ja, ik hoop dat het geen blijvende tinnitus is en het een simpele verkoudheid of ontsteking is. Ik heb nu al bijna twee weken geen morsesleutel meer aangeraakt en ik ben bang dat ik het morse toch een beetje kwijt ga raken, in ieder geval de snelheid. Nouja, het is dan maar zo. Als ik straks maar weer lekker CW QSO’s kan gaan maken zonder dat het gepiep de morse gaat overstemmen. Ik heb toch eigenlijk al besloten dat ik mij niet meer druk ga maken om de snelheid. 19 a 20 woorden per minuut is prima, desnoods met een beetje Farnsworth spacing.
EDIT: zojuist bij de huisarts geweest en het trommelvlies zit wat naar binnen en er zitten luchtbelletjes achter. Waarschijnlijk gekomen door onderdruk tijdens de harde wind door een verstopte buis van Eustachius? Nu neusspray gekregen daarvoor. Helaas is de voelbare werking ervan pas over 2 weken. Nog even afzien dus. Wel wil ik proberen iedere dag even naar CW te gaan luisteren. Een beetje spelen met de toonhoogte van de sidetone. Het klinkt vervelend en een beetje raar zelfs maar dan raak ik het tenminste niet helemaal kwijt haha
Donderdag 18 januari de vierde sessie alweer van de CWops CW Academy, Intermediate Class. Voor deze week heb ik erg mijn best gedaan om de code groepen op lcwo.net onder de knie te krijgen. Enkele karakters head copy lukt uiteraard en groepjes van twee, maximaal 3 ook wel. Maar bij 4 of 5 lukt het gewoon heel slecht en dan gaat het alleen om cijfers of letters op een snelheid van 25wpm / 13wpm effectief (Farnsworth spacing). Gecombineerd met alle tekens (Koch methode) gaat nog vele malen slechter. Daniel M0SDB adviseerde ooit al eens dat woorden en korte zinnen (short sentences) een betere manier was om uiteindelijk ook echt woorden te horen in plaats van alleen de karakters.
Advisor Bruce K9OZ gaf deze donderdag ook aan om de woorden en zinnen te doen in plaats van random karakters. Om dezelfde reden. Dus daar ga ik komende week mee bezig. Random karakters is wél goed voor Callsign training, want dat is ook een groep met cijfers, nummers en de / . Woorden en korte tekst deed ik ook al wel tijdens de Fundamental Class omdat het toen in de lesstof stond. Nu dus weer oppakken. Voor Roy KI0ER werkt het heel goed om alles in je hoofd te visualiseren, dus letterlijk de letters voor je te zien. Michael WA0SPG moet juist de ogen dicht doen om te kunnen focussen. Ik doe een beetje van hetzelfde. Ik zet de leesbril op zodat ik mij niet kan laten afleiden van de omgeving hahaha…..
Wat ik nog steeds lastig vind is het snel kunnen nemen van een Short Story uit de lesstof op 13wpm. Een QSO gaat best goed. Bruce vertelde dat hij het zelf ook lastiger vond om iets op die, voor hem lage, snelheid te nemen. Hij adviseerde om de korte verhaaltjes op 18 woorden per minuut te doen. Desnoods op 15 wpm. Dit ga ik uiteraard proberen…. ik ben bang dat het alleen niet heel veel gaat brengen.
Na dit besproken te hebben zijn we weer 4-letterwoorden gaan seinen naar elkaar. Leuk om te zien dat het bij iedereen steeds beter en makkelijker gaat. Nu dus ook ruim 30 minuten hiermee bezig geweest. Bruce gaat ons voor de volgende keer een lijst sturen met 6-letterwoorden. Niet 5 want er moet een uitdaging blijven zegt Bruce.
Het huiswerk voor een sessie bestaat uit drie dagen. Elke dag met 2 opdrachten. Een kort verhaaltje en QSO luisteren (gesimuleerde verbinding tussen twee zendamateurs) en een ronde met Morse Runner, woorden en zinnen op lcwo en optioneel een volledige cyclus (ronde) met RufzXP. Elke oefendag begint met een opwarmoefening. Dit heb je echt nodig om morse in je hand en hoofd te activeren. Om mijzelf te monitoren en te zien dat ik ook echt alles goed sein tijdens het opwarmen, gebruik ik de audio decoder op morsecode.world, waarop ook veel oefentools staan. Deze werden tijdens de Fundamental Class gebruikt. Een heel handige en zinvolle website.
We zijn al aardig onderweg met CW Morse Code. Dat wil zeggen, ik oefen iedere dag volgens de CW Academy Fundamental Curriculum van CWops. Het begint alleen nu wel pittig te worden. Dat vond ik natuurlijk ook al helemaal aan het begin van de hele Morse Code belevingsreis en ben al zoveel verder. Dus ook nu komt het wel goed.
Ik blijf contact onderhouden met Daniel M0SDB die mij nog steeds goede tips kan geven en mij kan motiveren. En toch begint het langzaamaan in mijn hoofd tegen te staan dat ik CW Morse Code niet kan nemen (verstaan) bij 13 tot 15 WPM (Woorden per minuut) wanneer dit zonder Farnsworth spacing wordt gezonden. En natuurlijk leer ik nu nog met een Farnsworth spacing van 9 WPM maar wel met 25 WPM karaktersnelheid! Ik probeer het van mij af te zetten en maar gewoon door te gaan….. de resultaten van de cursus worden ook steeds slechter. Heel begrijpelijk omdat de snelheid omhoog gaat (hogere Farnsworth spacing), dus de tijd om euh… te euh… euh… denken wordt ook steeds korter. Het seinen gaat gelukkig wel steeds beter. Tenminste als ik het geklik van de relais in de Icom IC7300 kan negeren. Want dat is wel een dingetje. Ik met mijn Misofonie haha.
Ik heb ondertussen al 5 CW QSO’s in het log staan en dat is al best heel leuk. Dit worden er ongetwijfeld steeds meer. Naarmate ik verder kom met de cursus zal het nemen van CW ook steeds beter gaan. En soms lukt het even niet. Nouja…. niet erg, toch?
Gisteravond heb ik mijn eerste CW QSO met de (tr)uSDX gemaakt. Dit ook weer met Daniel M0SDB. Het verliep wat lastig door de fluctuerende condities maar het lukte wel. En dat met zo’n 4 Watt dus QRP. Een QSO met Martin PE1EEC lukte helaas niet omdat zijn signaal helemaal verdween. Volgende keer beter! Wel heb ik nog een tweede QSL kaart ontvangen van DL1DUS via eQSL:
Figure 1: The completed "Word Metronome". There are two recessed buttons on the front and the lights on on the left side. Click on the image for a larger version.
One of the things that my younger brother's job entails is to provide teaching materials - and this often includes some narration. To assure consistency - and to fall within the required timeline - such presentations must be carefully designed in terms of timing to assure that everything that should be said is within the time window of the presentation itself.
Thus, he asked me to make a "word metronome" - a stand-alone device that would provide a visual cue for speaking cadence. The idea wasn't to make the speech robotic and staccato in its nature, but rather providing a mental cue to provide pacing - something that is always a concern when trying to make a given amount of material fit in a specific time window: You don't want to go too fast - and you certainly don't want to be too slow and run over the desired time and, of course, you don't want to randomly change your rate of speech over time - unless there's a dramatic or context-sensitive reason to do so.
To be sure, there are likely phone apps to do this, but I tend to think of a phone as a general-purpose device, not super-well suited for most of the things done with it, so a purpose-built, simple-to-operate device with visual indicators on its side that could just sit on a shelf or desk (rather than a phone, which would have to be propped up) couldn't be beat in terms of ease-of-use.
Circuitry:
The schematic of the Word Metronome is depicted in Figure 2, below:
Figure 2: Schematic of the "Word Metronome" (As noted in the text, the LiIon "cell protection" board is not included in the drawing). Click on the image for a larger version.
This device was built around the PIC16F688, a 14 pin device with a built-in oscillator. This oscillator isn't super-accurate - probably within +/-3% or so - but it's plenty good for this application.
One of the complications of this circuit is that of the LEDs: Of the five LEDs, three of them are of the silicon nitride "blue-green" type (which includes "white" LEDs) and the other two are high-brightness red and yellow - and this mix of LED types poses a problem: How does one maintain consistent brightness over varying voltage.
As seen in Figure 3, below, this unit is powered by a single lithium-ion cell, which can have a voltage ranging from 4.2 volts while on the charger to less than 3 volts when it is (mostly) discharged. What this means is that the range of voltage - at least for the silicon nitride types of LEDs - can range from "more than enough to light it" to "being so dim that you may need to strike a match to see if it's on". For the red and yellow LEDs, which need only a bit above two volts, this isn't quite the issue, but if one used a simple dropping resistor, the LED brightness would change dramatically over the range of voltages available from the battery during its discharge curve.
As one of the goals of this device was to have the LEDs be both of consistent brightness - and to be dimmable - a different approach was required - and this required several bits of circuity and a bit of attention to detail in the programming.
The Charge Pump:
Perhaps the most obvious feature of this circuit is the "Charge Pump". Popularized by the well-known ICL7660 and its many (many!) clones, this type of circuit may also be driven by a microcontroller and implemented using common parts. Like its hardware equivalent, it uses a "flying capacitor" to step up the voltage - specifically, that surrounding Q1 and Q2. In software - at a rate of several kHz - a pulse train is created, and its operation is thus:
Let is start by assuming that pin RC4 is set high (which turns off Q1) and pin RA4 is set low (which turns off Q2.)
Pin RA4 is set high, turning on Q2, which drags the negative side of capacitor C2 to ground. This capacitor is charged to nearly the power supply voltage (minus the "diode drop") via D1 when this happens.
Pin RA4 is then set low and Q2 is turned off.
At this point nothing else is done for a brief moment, allowing both transistors to turn themselves off. This very brief pause is necessary as pulling RC4 low the instant RA4 is set low would result in both Q1 and Q2 being on for an instant, causing "shoot through" - a condition where the power supply is momentarily shorted out when both transistors are on, resulting in a loss of efficiency. This "pause" need only be a few hundred nanoseconds, so waiting for a few instruction cycles to go by in the processor is enough.
After just a brief moment pin RC4 is pulled low, turning on Q1, which then drags the negative side of C2 high. When this happens the positive side of C2 - which already has (approximately) the power supply voltage is listed to a potential well above that of the power supply voltage.
This higher voltage flows through diode D3 and charges capacitor C4, which acts as a reservoir: This voltage on the positive side of C4 is now a volt or so less than twice the battery voltage.
Pin RC4 is then pulled high, turning of Q1.
There is a brief pause, as described above to prevent "shoot through", before we set RA4 high and turn Q2 on for the next cycle.
It is by this method that we generate a voltage several volts higher than that of the battery voltage, and this gives us a bit of "headroom" in our control of the LED current - and thus the brightness.
Current limiter:
Transistors Q3 and Q4 form a very simple current limiter: In this case it is "upside-down" from the more familiar configuration as it uses PNP transistors - something that I did for no particular reason as the NPN configuration would have been just fine.
Figure 3: Inside the "Word Metronome". The 18650 LiIon cell is on the right - a cast-off from an old computer battery pack. The buttons on the board are in parallel with those on the case and were used during initial construction/debugging. Click on the image for a larger version.
This circuit works by monitoring the voltage across R3: If this voltage exceeds the turn-on threshold of Q3 - around 0.6 volts - it will turn on, and when this does it pulls the base voltage, provided by R5, toward Q4's emitter, turning off Q3. By this action, the current will actually come to equilibrium at that which results in about 0.6 volts across R3 - and in this case, Ohm's law tells us that 0.6 volts across 47 ohms implies (0.6/47=0.0128 amps) around 13 milliamps: At room temperature, this current was measured to be a bit above 14 milliamps - very close to that predicted.
With this current being limited, the voltage of the power supply has very little effect on the current - in this case, that through the LEDs which means that it didn't matter whether the LED was of the 2 or 3 volt type, or the state-of-of charge of the battery: The most that could ever flow through an LED no matter what was 14 milliamps.
With the current fixed in this manner, brightness could be adjusted using PWM (Pulse Width Modulation) techniques. In this method, the duty cycle ("On" time) of the LED is varied to adjust the brightness. If the duty cycle is 100% (on all of the time) the LED will be at maximum brightness, but if the duty cycle is 50% (on half of the time) the LED will be at half-brightness - and so-on. Because the current is held constant, no matter what by the current limiter circuit, we know that the only think that affects brightness of the LED is the duty cycle.
LED multiplexing:
The final aspect of the LED drive circuitry is the fact that the LEDs are all connected in parallel, with transistors Q5-Q9 being used to turn them on. When wiring LEDs in parallel, one mustmake absolutely sure that each LED is of the exact-same type or else that with the lowest voltage will consume the most current.
In this case, we definitely do NOT have same-type of LEDs (they are ALL different from each other) which means that if we were to turn on two LEDs at once, it's likely that only one of them would illuminate: That would certainly be the case if, say, the red and blue LEDs would turn on: With the red's forward voltage being in the 2.5 volt area, the voltage would be too low for the green, blue or white to even light up.
What this means is that only ONE LED must be turned on at any given instant - but this is fine, considering how the LEDs are used. The red, yellow or green are intended to be on constantly to indicate the current beat rate (100, 130 or 160 BPM, respectively) with the blue LED being flashed to the beat (and the white LED flashing once-per-minute) - but by blanking the "rate" LED (red, yellow or green) LED when we want to flash the blue or white one, we avoid the problem altogether.
Battery charging:
Not shown in the schematic is the USB battery charging circuit. Implementing this was very easy: I just bought some LiIon charger boards from Amazon. These small circuit boards came with a small USB connector (visible in the video, below) and a chip that controlled both charging and "cell protection" - that is, they would disconnect the cell if the battery voltage got too low (below 2.5-2.7 volts) to protect it. Since its use is so straightforward - and covered by others - I'm only mentioning it in passing.
Software:
Because of its familiarity to me, I wrote the code for this device in C using the "PICC" compiler by CCS Computer Systems. As it is my practice, this code was written for the "bare metal" meaning that it interfaces directly with the PIC's built-in peripherals and porting it to other platforms would require a bit of work.
The unit is controlled via two pushbuttons, using the PIC's own pull-up resistors. One button primarily controls the rate while the other sets the brightness level between several steps, and pressing and holding the rate button will turn it off and on. When "off", the processor isn't really off, but rather the internal clock is switched to 31 kHz and the charge pump and LED drivers are turned off, reducing the operating current of the processor to a few microamps at most.
Built into the software, there is a timer that, if there is no button press within 90 minutes or so, will cause the unit to automatically power down. This "auto power off" feature is important as this device makes no noise and it would be very easy to accidentally leave it running.
Below is a short (wordless!) video showing the operation of the "Word Metronome" - enjoy!
Login
